( زندگي موفق ( خانواده

زندگي موفق  ( خانواده )

زن و مرد مكمل يكديگرند. و اين كه مي گويند زن و مرد با هم برابرند كاملاً غلط است. بلكه يك مرد با يك زن كامل مي شود و هيچ كدام به تنهايي كامل نيستند، براي اينكه به اين حقيقت بيشتر پي ببريم مي توانيم مثال هايي بزنيم: يك مرد در انتقال بيانات خود بهتر عمل مي كند در حالي كه اكثريت زنان اين كار را نمي توانند بخوبي انجام دهند و يا در كار هاي مديريتي و فكري اغلب زنان بهتر از مردان اند، و يا يك زوج كه از هم جدا مي شوند. اگر كودك در اختيار مرد باشد. او قادر به پروراندن كودك نيست، و نمي تواند از كودك مراقبت هاي لازمه را انجام دهد در صورتي كه اگر كودك در اختيار زن باشد او مي تواند از كودك مراقبت كند اما نمي تواند مخارج آن را تامين كند ( اكثريت بدين شكل است و اغليتي هم وجود دارد كه از اين قاعده پيروي نمي كنند ). در واقع اين دو جنس مكمل هم ديگرند و با يكديگر يك عقل كامل ميشوند. معناي زندگي مشترك چيزي غير از اين نيست، مرد و زن با هم مشورت مي كنند و به يك نتيجه مي رسند و سپس با يكديگر سعي بر اجرا كردن آن نتيجه دارند. براي مثال كودك خود را تربيت مي كنند، معاشرت يكديگر را زير نظر ميگيرند، با هم تصميم مي گيرند كه مثلاً براي تعطيلات كجا بروند و يا چگونه لباس بپوشند. پس اگر زني به مردش يا برعكس، بگويد در كار من دخالت نكن آنگاه است كه نظم خانوادگي بهم مي خورد و زمينه ساز يك دعوا و يا مشكلي بزرگ مي شود، هر چند طرف مقابل نيز بايد روحيه زوج خود را درك كند و در مسائلي كه به وي مربوط نمي شود دخالت نكند ( يا حداقل دخالت غير مستقيم داشته باشد ). مثلاً در مواردي به زوج خود نگويد كه چرا اين جوراب مسخره را پوشيدي ؟ يا چرا اين عطر آشغال را زدي ؟ بلكه مي تواند بگويد: من از عطر تو خيلي خوشم نمي آيد و اين نه تنها ايجاد مشكل نمي كند بلكه يك نظر سنجي هم هست كه شما متوجه شويد كه همسرتان چقدر شما را دوست دارد و به شما احترام مي گذارد.

گاهي اوقات زوجين از يكديگر خجالت مي كشند، اما اين معنايي ندارد و تنها باعث مي شود كه روابط سرد شود. زوجين بايد بايكديگر مهربان و دوست باشند و همچنين كمي شوخ طبع.هر آنچه كودكتان از شما مي طلبت را فراهم كنيد و اگر قادر به فراهم كردن آن نيستيد پشت گوش نندازيد و كودك را معطل نكنيد زيرا باعث رنج وي مي شود و كاملاً راحت به وي بگوييد كه توانايي تهيه آن را نداريد و در صورتي كه از شما ناراحت شد كار ديگري برايش انجام دهيد كه باعث شادي اش شود. اگر باز هم شما را از خود دور كرد مقاومت كنيد و با گويشي لطيف از او پوزش بطلبيد. يك راه حل ديگر هم اين است كه كودكان اجتماعي كه از خودشان تشكيل شده را به راحتي قبول مي كنند و وارد آن مي شوند لذا در چنين مواقعي كودك را به پارك ببريد و مثل ميخ شاهد بازي او نباشيد بلكه وارد بازي او شويد و او را تشويق كنيد ( منتظر اين نشويد كه كودك خود بگويد كه برويم بلكه قبل از آنكه وي اين حرف را بگويد شما اين را بگوييد و اگر موافقت كرد كه هيچ و اگرنه بگذاريد كه همچنين در دنياي شاد خود باقي بماند ). در پايان اگر پدر يا مادر و يا زوج خوبي باشيد مطمئن باشيد دير يا زود خوبي هايتان به شما باز ميگردد.